W 1987 r. rozpoczęto badania grodu wczesnośredniowiecznego na prawym brzegu, w zakolu Wieprzy - między dzisiejszymi wsiami Wrześnica, Sławsko i Staniewice, który był jednym z głównych centrów osadniczych na terenie ziemi sławieńskiej. W jego zasięgu znajdowało się kilka osad otwartych.

Zarejestrowane dotąd materiały pozwalają stwierdzić, że gród był wewnątrz zabudowany i toczyło się w nim bogate życie społeczne i gospodarcze. Lecz rozbudowane konstrukcje grodu tak znacząco działają na wyobraźnię, że wydaje się, iż funkcja obronna była najważniejsza. Został on zbudowany w VII/VIII w. n.e., Miał kształt owalny. Wał zbudowano przy wykorzystaniu drewna i piasku, miał szerokość u podstawy ponad 10 metrów i wysokości około 5-6 m. Na jego zwieńczeniu była palisada.

Budynki mieszkalne zbudowane były z drewna. Najstarsze z nich o konstrukcji słupowej ze ścianami plecionkowymi uszczelnionymi gliną. Przy budowie później stawianych domostw stosowano konstrukcję zrębową. Szpary pomiędzy poziomo ułożonymi belkami wypełniano gliną, mchem lub słomą. Wnętrze domów podzielone było na izby, w których toczyło się codzienne życie. Centralnym pomieszczeniem domu była izba, w której znajdował się piec z kamieni i gliny. Poza domem znajdowały się obiekty, które służyły do celów gospodarczych. Przykładem może być odkryty w 1993 r. piec chlebowy.

Mieszkańcy grodu zajmowali się hodowlą zwierząt, uprawą roli, tkactwem, produkcją naczyń ceramicznych, ciesiołką itd. Znajduje to potwierdzenie w odkrywanych materiałach: kościach zwierzęcych, szczątkach roślin uprawnych (oprócz ziaren zbóż znaleziono również snopek lnu), przyrządów do obróbki włókien roślinnych i zwierzęcych (np przęśliki), dużej ilości fragmentów naczyń ceramicznych, obrobionych fragmentów drewna.

Mieszkańcy grodu zapewne korzystali też z transportu rzecznego. Mogą o tym świadczyć pozostałości drewnianego pomostu (lub mostu) oraz udokumentowane ślady umocnień brzegu (faszyna). Przeprowadzone badania wykazały, że grodzisko prowadziło wymianę handlową ze Skandynawią. W 1994 r. znaleziono tu unikatowy zespół odważników wczesnośredniowiecznych – beczułkowatych – drugi taki w Polsce. W jakiś czas po zbudowaniu gród uległ spaleniu. Nie można w tej chwili powiedzieć czy to efekt napadu zbrojnego, czy może przypadkowego zaprószenia ognia.

Droga do grodu prowadzi obok plansz, które pokazują miejsce grodu we Wrześnicy na tle innych stanowisk z okresu wczesnego średniowiecza w najbliższej okolicy oraz badania poszczególnych jego części.

Grodzisko pomiędzy Wrześnicą a Sławskiem to grodzisko nizinne, całkowicie zniwelowane, pierwotnie pierścieniowate, usytuowana wśród podmokłych łąk (to najbardziej typowe usytuowanie grodziska sławieńskiego było właśnie schowaniem na bagnach).

Obecnie widoczne jest tylko koliście, przebiegające nieznaczne zagłębienie, będące być może pozostałością zasypanej fosy.

Wymiary:

• powierzchnia ograniczona domniemaną fosą - około 117x 122 m,
• szerokość domniemanej fosy - do 20 m.

Stan zachowania: obiekt całkowicie zniwelowany-pastwisko.

ZNALEZISKA:

• z badań w XIX wieku pochodzi nieokreślona ilość przedmiotów żelaznych, m.in. noże, nożyce, fragmenty zbroi, klucze oraz osełki kamienne, kości i rogi zwierzęce, przęśliki gliniane, ułamki wczesnośredniowiecznych i średniowiecznych naczyń glinianych zdobionych żłobkami poziomymi, w tym dna ze znakami (krzyże i swastyki), zapewne też z grodziska pochodzi nieokreślona ilość monet;
• z badań D.Kleista w 1935 r. pochodzą 2 nieokreślone przedmioty żelazne, podkowa, bryłki polepy, kości zwierzęce, ułamki naczyń glinianych, z których zachowało się:
  - 9 ręcznie lepionych i 11 górą obtaczanych, zdobionych pasmami żłobków falistych i ukośnymi nakłuciami wykonanymi patykiem, w tym 5 den i 2 brzegi - 1 silnie wychylony o zaokrąglonej krawędzi i 1 lekko wychylony o ukośnej krawędzi;
  - 231 zapewne całkowicie obtaczanych zdobionych regularnymi żłobkami i pojedynczymi żłobkami falistymi.
• ogółem z grodziska pochodzi 401 ułamków naczyń glinianych:
  - ręcznie lepionych - 9,
  - górą obtaczanych - 2,
  - zapewne silnie górą obtaczanych - 37,
  - zapewne całkowicie obtaczanych - 237,
  - całkowicie obtaczanych - 32,
  - toczonych - 27,
  - mało charakterystycznych bez śladów obtoczenia - 38.

Na grodzisku co roku organizowano festyn. W czasie imprezy odbywały się pokazy walk rycerskich. Festyn poprzedzały organizowane dla dzieci warsztaty archeologiczne, na których można było nauczyć się średniowiecznych tańców, technik produkcji róznorakich wyrobów, poznać tradycje rycerskie, uszyć stroje średniowieczne.