Sołectwo RADOSŁAW

W skład sołectwa Radosław wchodzą wieś Radosław i przysiółek Warginie.

Sołtys: Bartłomiej Jakuszczonek

Liczba ludności: 231 os., w tym Radosław 220 os. (stan na 31.12.2022)

Powierzchnia: 347 ha

Nazwa niemiecka: Coccejendorf

Nazwa przejściowa: Piotrkow

Radosław leży w północnej części gminy Sławno i sąsiaduje z miejscowościami Tokary i Warginie.

Na miejscu dzisiejszej miejscowości istniała wieś o nazwie Swenzenhagen. W źródłach wymieniana jest w 1354 roku (wtedy została sprzedana Sławnu przez rodzinę Swenzonen). O miejscowości niewiele wiemy.

Na jej miejscu w 1759 roku założono nową wieś. Powstała w ramach akcji zasiedlania Pomorza prowadzonej przez Fryderyka Wielkiego. Przeniesieni zostali tu osadnicy z Palatynatu – łącznie 12 rodzin.

Wieś była ulicówką – po każdej stronie drogi zlokalizowano po 6 gospodarstw. Koloniści sami musieli karczować i przygotowywać teren oraz budować domy i budynki gospodarcze.

Wieś była własnością Sławna. Niemiecka nazwa wsi brzmiała Coccejendorf – na cześć niemieckiego ministra Samuela von Cocceji.

Mieszkańcy po osiedleniu się zajmowali się rolnictwem, zwłaszcza uprawą lnu. W ich domach znajdowały się warsztaty tkackie. Produkty sprzedawali głównie w Sławnie i Słupsku.
Wieś była wsią zagrodową składającą się z zagród 3-4 budynkowych.

Osadnicy założyli we wsi cmentarz oraz szkołę. W 1870 roku powstał nowy budynek szkolny, do którego chodziło około 70 dzieci.

W 1860 powstał tu wiatrak koźlak (postawił go młynarz Daniel Dubberke). W pierwszych latach XX wieku został wyposażony w maszynę parową, a w 1928 roku został zelektryfikowany. Rozebrano go po wojnie, w 1950 roku.

Także w 1928 roku powstała we wsi piekarnia zaopatrująca w pieczywo także sąsiednie miejscowości. Istniała też kuźnia i cegielnia zlokalizowana około 3 kilometry od wsi.

Leśnictwo Radosław znajdowało się około 2,5 kilometra od zabudowań wiejskich. Powstało w 1938 roku na miejscu wcześniejszego. Jest to 3-budynkowa zagroda.

Wieś liczyła w 1939 roku 467 hektarów powierzchni. W 1818 roku mieszkały tu 162 osoby, w 1867 - 347 (najwięcej w dziejach wsi), w 1905 - 328, a w 1939 - 319. W 1871 roku we wsi znajdowały się 72 budynki, a w 1939 - 87.

Każde gospodarstwo posiadało także działkę leśną.

W latach 20-tych ubiegłego wieku powstał we wsi kościół w stylu neoromańskim. W marcu 1946 roku został przejęty przez katolików. Obecnie należy do parafii w Sławsku.

W połowie lat 20-tych zbudowano pomnik poświęcony pamięci mieszkańców wsi, którzy zginęli w I wojnie światowej.

Cmentarz wiejski znajdował się przy drodze polnej, na południowy wschód od Radosławia. Powstał w połowie XVIII wieku, a w wieku XIX został powiększony. W marcu 1945 roku pochowano tu żołnierzy Wermachtu. Obecnie cmentarz jest nieczynny.

W Radosławiu powstał także dworzec kolejowy na trasie Sławno - Ustka (około 1 kilometra od wsi). Od 1945 roku linia kolejowa jest nieczynna (tory zostały rozebrane przez Rosjan), a nasyp wykorzystano na Sławieński Szlak Rowerowy.

Droga łącząca Radosław ze Sławskiem powstała w 1928 roku.

Wojska radzieckie zajęły wieś 7 marca 1945 roku. Ostatni niemieccy mieszkańcy wsi opuścili ją 1947 roku. Przez wiele powojennych lat działała tu szkoła.

Jan Sroka, Słownik historyczny wsi powiatu sławieńskiego, 2014

Warginie

Nazwa niemiecka: Waldhof Kolonie Vw

Nazwa przejściowa: Przylasek

Osada leży na południe od Radosławia. Niewielki folwark z kolonią mieszkalną powstał w drugiej połowie XIX wieku. Kolonia złożona jest z kilku zagród. Budynki mieszkalne są murowane. Obecnie zabudowa dawnego folwarku jest zniszczona.

Jan Sroka, Słownik historyczny wsi powiatu sławieńskiego, 2014

Stan na dzień 26.01.2023 r.