Największym jeziorem na terenie Gminy Sławno jest jezioro Łętowskie o powierzchni ok. 402 ha i średniej głębokości 8,2 m (max. 18,7 m).

Położone w zagłębieniu terenu jezioro, otoczone jest różnymi rodzajami zbiorowisk roślinnych związanych z siedliskami hydrogenicznymi. W toni wodnej przy północnym brzegu zwracają uwagę zespoły lilli wodnych z udziałem grzybieni białych i grążela żółtego. W strefie litoralu występują zbiorowiska szuwarowe, wśród których główną rolę odgrywa szuwar trzcinowy. Wokół w większości zabagnionych brzegów jeziora pasmowo rozwija się łęg jesionowo-olszowy, a miejscami ols. Przy północno-zachodnim odcinku brzegu, na gytiowisku, grupują się stanowiska gatunków storczyków, jak: kukułka plamiasta i kruszczyk błotny, charakteryzujące się znaczną liczebnością populacji.

Przy nasłonecznionych brzegach N i NW, w wodzie szybciej i mocniej nagrzewanej przez słońce niż przy brzegach pozostałych (ocienione lasami) istnieją korzystne warunki do rozrodu dla płazów. Od stron E i S jezioro otoczone jest lasami ze starodrzewiem sosnowym, dochodzącym prawie do linii brzegowej, co stwarza potencjalnie korzystne warunki do gniazdowania dla niektórych bardzo cennych ptaków szponiastych (bielik, rybołów, kania czarna) oraz dla bociana czarnego. Z kolei na obszarach borów sosnowych otaczających jezioro od wschodu i południa, zachowały się miejscami powierzchnie ze starodrzewami sosnowymi w wieku powyżej 100 lat. Lasy te są uznane za ochronne (wodochronne).

W pobliżu północno-zachodnich brzegów jeziora, w rozległym zagłębieniu terenu występują zróżnicowane zbiorowiska otwartego torfowiska wysokiego, otoczone płatami boru bagiennego, z grupą charakterystycznych gatunków, w większości objętych ochroną ścisłą lub częściową, jak: rosiczka okrągłolistna, turzyca bagienna, bagno zwyczajne.

Otwarta przestrzeń występuje tylko przy brzegach N i NW. Tworzą ją łąki (użytki zielone), poprzecinane rowami z wodą, przechodzące w podmokłe w odległości kilkunastu  - kilkudziesięciu m od brzegu (w zależności od warunków pogodowych w danym roku). Na podmokłych łąkach rosną w kępach zakrzewienia (wierzba, olsza), głównie przy brzegu NW. Obszar ten stanowi korzystne siedlisko lęgowe dla ptaków terenów podmokłych (m.in. dla błotniaka stawowego). Na brzegu W leży krótki półwysep z niewielkim jeziorkiem, podmokły, zarośnięty krzewami i z rzadka zadrzewiony.

W lasach wokół jeziora oraz w kępach zakrzewień istnieją liczne kryjówki dla płazów, gadów, niektórych ptaków oraz drobnych ssaków.

Płazy godują w całej strefie przybrzeżnej wody , liczniej w nasłonecznionych częściach N i NW. Przybrzeżna strefa jest siedliskiem mięczaków oraz owadów wodnych. W roku 2006 w jeziorze wykryto cztery gatunki godujących płazów, na obrzeżach trzy gatunki gadów, a w strefie przybrzeżnej i na wilgotnych łąkach – 20 gatunków ptaków lęgowych, związanych ze środowiskiem podmokłym lub wodnym. Stwierdzono 25 par perkoza dwuczubego, 14 par trzcinniczka, 10 par łyski, 7 par brodźca samotnego, 5 par trzciniaka, 3 pary łabędzia niemego, 2 pary zimorodka i pojedyncze pary kilkunastu innych gatunków. Na skraju lasu od strony E gniazdują dzięciołek i kruk, a w starych świerkach – zniczek. Tuż przy SW brzegu jeziora zlokalizowane są gniazda bielika i kani rudej. Jezioro stanowi ważną część rewiru łowieckiego tych ptaków. Podmokłe łąki są żerowiskiem dla bociana białego gniazdującego w Łętowie i w pobliskich wsiach. W lasach z partiami starodrzewu sosnowego od strony wschodniej istnieją dogodne warunki do założenia gniazda przez rybołowa.

Jezioro Łętowskie jest jedynym jeziorem na terenie gminy objętym monitoringiem Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska. Jest ono zasilane przez niewielkie cieki bez nazwy, ale nie jest odbiornikiem zanieczyszczeń ze źródeł punktowych. Odpływ stanowi Karwina, odprowadzająca wody do Wieprzy. W latach 70. w jego wodach (przy północnym brzegu) prowadzono hodowlę pstrąga w sadzach. Skutki powstałego wówczas przeżyźnienia wód są odczuwalne do dziś. Wzdłuż brzegów jeziora masowo występują zielenice nitkowate, których szczególne nagromadzenia występują właśnie w rejonie północnym. Podczas badań w 2003 roku stwierdzono, że jezioro charakteryzowała niewielka produkcja pierwotna, o czym świadczyły zawartość chlorofilu i sestonu. W fitoplanktonie wiosną i latem dominowały okrzemki, przy niewielkim udziale zielenic i śladowym sinic.

W roku 2006 sumaryczna ocena stanu wody jeziora Łętowskiego pozwoliła na zakwalifikowanie go do II klasy czystości. Warunku sanitarne były jednak bardzo dobre i odpowiadały I klasie czystości jednak warunki morfometryczne misy jeziora i cechy jego zlewni odpowiadają II kategorii podatności na degradację. Z przeprowadzonej oceny wynika, że jezioro jest umiarkowanie podatne na wpływy zewnętrzne.
Gospodarka rybacka w jeziorze Łętowskim jest ograniczona do naturalnej hodowli ryb ze względu na status ochronny obszaru, na którym to jezioro leży z powodu szybkiego tempa jego eutrofizacji. Obecnie jest dzierżawione przez Gospodarstwo Rybackie, które umożliwia amatorski połów ryb z wynajmowanych łodzi.

Jezioro jest tez wspaniałym miejscem do plażowania (od strony północno-wschodniej stworzono plażę poprzez nawiezienie nadmorskiego piachu), kąpieli i rekreacji. Infrastrukturę okołoturystyczną stanowi pomost, boisko do piłki siatkowej, plac zabaw, plac rekreacyjny z wiatą i miejscem na ognisko. Istnieje też możliwość wypożyczenia sprzętu pływającego nieopodal plaży jeziora.